يكشنبه, ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۱:۰۹ ق.ظ
لابه لای روزهای خاکستری
امشب بی صبریمو گره زدم به صبر خدا، یاد "ان مع العسر یسری" افتادم و تکرار کردم "افوض امری الی الله" ... آروم ترم
یه خبری رسید بهم که فهمیدم یه اتفاقی ممکنه بیفته برام و احتمالش ۵۰-۵۰ هست، مامانم پرسید ناراحت شدی و نمیدونست من با شنیدن اینکه ممکنه ۵۰٪ اون اتفاق بیفته چقدر خوشحال شدم! انقدر ناامید شدم تو این چند وقته که همین یه ذره امیدها مثل خود خود رسیدن هستن، انتظار بخش جدا نشدنی زندگی منه، دارم یاد میگیرم صبور باشم...
+این نیز بگذرد...
++خیلی خیلی نیاز دارم به دعا :)
این دو تا آیه هم فکر کنم بتون آرومترت کنه : (پیدا کردن معنیش با خودت :) )
وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین
الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون